In memoriam: Chelseigh

Caya Chelseigh *11/04/'97 - †06/10/'08

Vanmorgen hebben we Chelseigh in laten slapen, het ging niet langer.
Sinds een maand ging ze erg achteruit.
Op 23 september ging Chelseigh voor het laatst mee met de lange wandeling, want dat werd te inspannend voor haar. Haar hart werkte niet meer goed en ongeveer 2 weken geleden begon ze ook vocht vast te houden. Soms had ze het 's avonds zo zwaar dat het leek of het einde in zicht was, maar dan knapte ze toch weer op. De laatste dagen hield ze steeds meer vocht vast.
Ter verlichting kreeg ze hartpillen en pijnstillers. Ze maakte kleine ommetjes rondom ons huis en genoot ervan dat ze dan niet aan de riem hoefde. Ze bleef alert en blij en at goed tot het laatste moment, daar had ze nooit een probleem mee:-)
Afgelopen weekend hebben we extra veel met haar geknuffeld en vanmorgen was het dan zover. Ondanks dat het niet gebruikelijk is in Turkije, zijn Jeroen en ik natuurlijk bij Chelseigh gebleven en hebben we haar huilend geknuffeld en geruststellend tegen haar gepraat, tot het moment dat ze heel diep wegzakte. Toen hebben we haar in stilte geaaid en gekust tot ze er niet meer was.
Door iemand van de dierenkliniek is ze in het bos, vlakbij ons, begraven. Chelseigh maakte ruim 11 jaar deel uit van ons gezin. Wat een gemis.

This morning Chelseigh passed away, it was her time to go.
Since a month her health was getting worse. Chelseigh joined us on the long walk for the last time on September 23. It became too hard for her. Her heart was weak and she started to retain fluid. Sometimes she was so bad in the evening that I thought it would be the end, but then she got better the next day. The past days she retained more and more fluid. We gave her heart pills and painkillers to relief her. She would walk around the house and enjoy being without the leash. She was still alert, happy and eating very well, but she never did have a problem with food:-)
This last weekend we gave her extra hugs and this morning we had to let her go. Although it's not common in Turkey, we stayed with Chelseigh until the end. Crying, hugging her and trying to keep her calm until the moment she fell asleep very deep. Then we hugged and kissed her in silence until she passed away.
A man from the clinic buried her in the forest, near to our house. Chelseigh was part of our family for more than 11 years. We miss her.

Foto Album!

Even geen tekst, maar wel veel nieuwe foto's in het Foto Album! Binnenkort meer!

No text for now, just a lot of new photo's in the Foto Album! Soon more to come!

Brrr...

Hoe snel wen je aan een andere temperatuur? Ik dacht dat ik er nooit aan zou wennen, de warmte hier. In Nederland legde ik het al snel af als de temperaturen boven de 25 graden kwamen. Uiteraard zweet ik me nog steeds rot bij hogere temperaturen, maar ook hier komt er langzaam een einde aan de zomer. Vanmiddag verdween de zon, kwamen er donkere wolken en met een temperatuur van 22 graden vinden we het hier frisjes....:-)

How quickly one gets used to a different temperature? I thought I would never get used to the high temperatures here. In the Netherlands I could hardly bear temperatures above 25 degrees. Of course I still sweat like a pig when it's hot, but slowly summer here is ending too. This afternoon the sun disappeared, dark clouds appeared and with 22 degrees we think it's kind of chilly....:-)

Confusion of Tongues!

Merhaba! Sinds kort volg ik Turkse les (moeilijk! weer een andere grammatica!)en dat vind ik meer dan leuk! Naast dat het heel handig is om me enigszins verstaanbaar te maken in het Turks en te begrijpen wat men tegen me zegt, houd ik er erg van om meerdere talen te kunnen spreken.
Op school leerde ik Engels, Duits en Frans en op vakantie sprak ik het meest noodzakelijke met enige schroom (faalangst!!) in de desbetreffende taal uit.
Onder de buitenlanders hier is de voertaal natuurlijk Engels en ook al gaat het lang niet vlekkeloos, ik ben de gêne voorbij. Niet iedereen is een native speaker tenslotte. Doordat je MOET communiceren in het Engels, gaat het al snel makkelijker en beter. Leuk!
Sinds een paar dagen probeer ik ook in het Duits te communiceren. Fabiënne heeft namelijk contact met een Duits meisje en met haar moeder spreek ik Duits, puur om ook dat beter te kunnen, maar dat is lastig! Af en toe kom ik er niet meer uit en klinken mijn zinnen als een Babylonische spraakverwarring! Doch finde ich das ganz super!:-)

Merhaba! Since two weeks I'm learning how to speak Turkish (difficult, yet another grammar!) and I like it very much! Besides wanting to be able to make myself understood and wanting to know what the Turkish people say to me, I enjoy speaking other languages!
At school I learned some English, German and French and on holidays I spoke the most necsessary words with a little hesitation (anxiety!) in the relevant language.
Among the foreigners here the language is English of course and although I'm not without mistakes (surely you've noticed on my blog:-)), I'm beyond embarrassment. Not everyone is a native speaker. Because you HAVE to communicate in English, it goes better and easier every day. It's fun!
Since a couple of days I'm also trying to communicate in German. Fabiënne has a German friend and I want to speak German with her mother, just for practice, but that's hard! Sometimes I get mixed up and my sentences sound like the Babylonian Confusion of Tongues! Doch finde ich das ganz super!:-)

Merhaba!

De school van de meiden is weer begonnen, dus ook hier zitten we weer in het normale dagelijkse ritme. Het zijn voor de meisjes weer lange en vermoeiende dagen, maar ze hebben allebei een leuke leerkracht en ze vinden het plezierig op school.
Het kantoor van Jeroen is (eindelijk) verhuisd, dus binnen een half uur kan hij uit of thuis zijn. Prettig!!
Vanmorgen heb ik mijn eerste Turkse les gehad en ik vond het helemaal leuk! Nu we hier wat langer wonen (het is bijna een half jaar!), voelen we ons helemaal thuis en hebben we onze draai gevonden. Ons huis is zo goed als af, we zijn erg tevreden over waar we wonen en hoe alles tot nu toe verloopt en we hebben leuke contacten. Hopelijk mag het zo een poosje doorgaan!
In de zomer hebben we tweemaal bezoek gehad van familie en eind november komt mijn liefste vriendin voor 5 dagen. Superleuk!
Gelukkig is het hier niet meer zo heel erg warm en benauwd. Het weer is nog steeds prachtig, rond de 25 graden met wat wind. Dat is zowel voor ons fijn als voor de veestapel. Ik durfde het vandaag ook weer aan, om gewoon overdag naar het bos te gaan. In het bos heb ik niet de zee en de deers gefotografeerd. Deze keer viel mijn oog op andere dingen. Je kunt het zien in het Foto Album.
Noor en Meagan hebben zich ondertussen optimaal vermaakt en Chelseigh sjokte dapper mee. Ik vraag me af hoe lang ze dat nog kan. En wat is beter, rustig aan doen of juist in beweging houden? Haar hart heeft het zwaar en ik heb geen idee hoe lang ze het nog volhoudt.
Op korte termijn gaat Jeroen weer voor zijn werk een paar dagen naar Nederland en zulke bezoekjes gebruiken we ook altijd om Nederlandse producten en bestellingen mee te nemen naar Turkije. We kunnen dus bijna weer van o.a. Nederlandse kaas en ontbijtkoek smullen! Weet je wat ik bij ons afgelopen bezoek aan de Carrefour ontdekte? Bacon! BACON! Uiteraard meteen meegenomen en wat smaakt zoiets dan lekker!:-) Het is ook een mooie oplossing voor de aankomende winterstamppotten! Als Jeroen dan ook nog ingevroren Hema rookworsten kan meenemen!? Ik kan bijna niet wachten....:-)

Sonra Görüşürüz!




The girls have started at school again, so we're back to business as usual too. The days are long and tiring but they have kind teachers and a nice time at school.
Jeroen's office has (finally) moved, so he can be there or here within half an hour. Not bad!
This morning I had my first Turkish lesson and it was fun! Now that we're here for almost half a year, we feel at home and we've settled in quite nicely. The house is nearly finished, we are very content with the area we live in and how things go and we've made some nice friends. I hope this may all last for a while!
In the summertime we had family over twice and in November my dearest friend will visit us for 5 days. Super!
The weather is not so hot and humid anymore, so that's better for all of us. I was in the forest with the deers today and I took some pictures of other things than the deers and the sea. You can find them in the Foto Album.
In the meantime, Noor and Meagan had a great time playing and Chelseigh strolled along at her own pace. I often ask myself how long she will be able to bear this. Do I still take her along or does she need the rest? Her heart is having a hard time and I don't know how long she will hold on.
Soon Jeroen will pay The Netherlands a visit for business, which we will also use to bring some of our favorite Dutch products to Turkey. Last week I discovered bacon in the supermarket here! It never tasted so good!:-)

Sonra Görüşürüz!

My Human Race

Jeroen zal zelf nog een stukje schrijven over 'zijn' Human race, maarreh....druk druk druk natuurlijk! Komt dus nog. Wel alvast foto's van de tv-beelden. Ik kon er namelijk niet live bijzijn om de held zelf te vereeuwigen.

Bosphorus by Night

Gisteravond waren uitgenodigd om te komen eten bij Mirjam en Coen. Daarna hebben we gezamenlijk een boottochtje gemaakt op de Bosporus. Het was een heerlijk zwoele avond en op de Bosporus was het prachtig met al die lichtjes!
De meisjes vonden het ook erg mooi en het ijsje ter afsluiting viel ook in goede aarde.
Omdat ik niet kan fotograferen in het donker (ligt het nou aan mij of aan de apparatuur??), zijn de foto's niet heel mooi geworden. In het Foto Album staan er toch nog wat...


Yesterday evening we were invited for diner at Mirjam and Coen's house. Afterwards we went for a boat trip together on the Bosphorus. It was a lovely evening and it was very beautiful on the Bosphorus with all the little lights!
The girls enjoyed the trip very much and of course also the icecream afterwards.
Because I can't make photo's in the dark (is it me or the equipment??), the photo's I did take aren't very good. You can find some in the Foto Album anyway...

Prinsessen van 1001 nacht

De 2 mooiste meiden van Istanbul hebben hun (idioot lange) vakantie er bijna op zitten! Maandag moeten ze weer aan de bak en de gevoelens zijn gemengd. Nieuwe juf en meester, misschien nieuwe klasgenoten, lange dagen, kantinevoer... Deze week mogen ze nog even genieten van hun vrijheid!!

For the two most beautiful girls of Istanbul are the (ridiculous long) holidays almost over! On Monday they have to start school again and the feelings are mixed. New teachers, maybe new classmates, long days, canteen food... This week they may still enjoy their freedom!!

Nike Human Race

Mijn held, Jeroen, is de laatste tijd enorm aan het hardlopen! Op de loopband en in het bos. Hij gaat namelijk meedoen aan de Nike Human Race, een marathon van 10 km, voor een goed doel. Samen met wat mensen die we hier hebben leren kennen is hij keihard aan het trainen. De route gaat over de brug over de Bosporus. Aankomende zondagavond is het zover. Moedigen jullie hem in gedachten even aan??

My hero, Jeroen, is running a lot lately! On the treadmill and in the forest. He is participating in the Nike Human Race, a charity marathon of 10 km. Together with some people we met here, he's training very hard. The route is over the bridge over the Bosphorus. Coming sunday will be the day. Will you please encourage him in your thoughts??

Living in a sauna...

Een luchtvochtigheid van 88%, gevoelstemperatuur van 37 graden. We zweten hier wat af, kan ik je zeggen. Ook als je niets doet. Regelmatig even zwemmen, douchen, schone kleren aan. De wasmachine draait overuren.
Het zorgt ervoor dat je niet allerlei leuke culturele uitstapjes maakt, maar dat je je zo rustig mogelijk houdt. Een beetje lezen, een beetje computeren. Je druk maken doe je alleen als het echt moet en dan maar meteen alles achter elkaar, om vervolgens af te koelen met een plons in het zwembad of een koude douche.
Omdat BVN (de Nederlandse tv zender in het buitenland) ver-schrik-ke-lijk saai is, kijken we 's avonds meestal een DVD om daarna in een gekoelde slaapkamer ons mandje op te zoeken.
Vanmorgen was ik in het bos maar het was al 25 graden en benauwd, dus veel plezier beleefde ik er niet aan. Noor en Meagan hebben nog wel flink gerend, ik begrijp niet hoe ze het doen met deze warmte.
Van de afgelopen weken heb ik een paar foto's in het Foto Album gezet, waaronder foto's van Chelseigh in actie. Uiteraard laat ze dat nu wel, maar het is fijn om te zien dat ze zich zo nu en dan nog even druk maakt. Verder heeft ze het wel zwaar. Wat wil je ook als je hoogbejaard bent.


Humidity in the air of 88%, realfeel temperature of 37 degrees. We're losing a lot of sweat, I can tell you. The washing machine is doing overtime.
This means that we're not making cultural trips, but that we stay as quiet as possible. A little reading, a little working (playing) on the computer. Things to do are done all at the same time, with a dive in the pool or a cold shower afterwards to get cool again.
Because BVN (the Dutch tv station abroad) is terribly boring, we watch a lot of DVD's lately before we turn in with the airco on.
This morning I was in the forest, but it was already 25 degrees and real humid, so it was not much fun for me. Noor and Meagan ran a lot anyway, I don't how they do it in this weather.
I've uploaded some new pictures in our Picasa Web-Foto Album, also of Chelseigh in action. Now she will think twice to start running, but it's nice to see that she still gets busy some times. She's having a difficult time though. Not so strange when you're as old as she is.

De Europese Spin van het Jaar 2008

Terwijl ik met een verbeten trek om de mond probeer om de expatlook in mijn teennagels te vijlen, zie ik vanuit mijn ooghoek dat Noor iets op de grond heeft gespot. Nu ken ik mijn honden langer dan vandaag en ik weet dan ook altijd al wat er aan de hand is, als zo'n beest 's avonds ineens met de neus over de vloer gaat. 'm Af en toe schrikkerig optrekkend, omdat het kriebelt..... (er klinkt nu van die onheilspellende muziek die je wel in enge films hoort). Ik voel de angst al mijn brein binnentrekken, de vraag is alleen om welk beest het gaat. Noor ziet 'm niet meer, want Het Beest is onder een tas gekropen. Ik til de tas op en ja hoor....mijn ergste nachtmerrie: een spin. Okee okee, geen vogelspin-formaat, maar wel een Grote Huisspin. De Europese spin van het jaar 2008! Jawel. En daar zat Noor dan met haar neus aan. Ik zou er nog niet met het topje van mijn expatnagel aan willen zitten (het einde van een bezemsteel komt eerder in de buurt), laat staan met mijn neus. De spin verdwijnt - uiteraard, zucht... - onder de kast. Ik had natuurlijk gewoon naar boven kunnen gaan, in de hoop dat de nacht het beest doet verdwijnen, maar nee. Ik moet dit controleren, ik MOET weten dat deze spin de deur uit is voor ik in bed kruip. Want stel je voor! Nee, doe maar liever niet. Sorry trouwens dat ik zo langzaam type, maar ik zit nogal onhandig met mijn benen omhoog, want de vloer is eng nu. En ik kijk steeds even rond. Iemand zei ooit tegen me, dat het er altijd meer dan 1 zijn. En geloof me, het is waar. Hier althans. Ik kan het weten. Maar ik dwaal af...
Met een snel gepakte zaklamp lokaliseer ik de spin en roep mijn held: Jeroen. Stiekem vindt Jeroen zulke beesten ook niet zo leuk, maar hee...hij is wel The Man, dus zal hij 'm voor me weghalen. Ik mag zelfs kiezen of 'ie dood moet of gewoon naar buiten. Al heel lang weet ik dat doodmaken geen zin heeft (er zit morgen gewoon weer een nieuwe), dus naar buiten is prima. Heel prima zelfs. Na wat gehannes (van hem) en gegil (van mij), want mijn held lukt het nooit in 1 keer, zet hij een glas over Het Beest. Al snel zien we dat hij niet de spin, maar een kelderbeest onder het glas heeft gevangen. Gewoon verkeerde plaats, verkeerde tijd voor dat beest. Ach, vergeleken bij die best wel grote spin zijn kelderbeesten meer dan welkom. In paniek zoek ik opnieuw met de zaklamp de spin op. Goddank zit 'ie in een hoekje en om een lang verhaal af te ronden: de spin rent nu weer buiten rond, mijn held zit weer achter zijn computer en ik moet dit allemaal even verwerken. Tsja, ik durf best veel, maar dit heb ik echt nog niet overwonnen. Daarom is dit bericht ook zonder foto, daar kwam ik even niet aan toe:-)

Komkommertijd

Ja, ook hier is het komkommertijd....het is meestal warm dus we ondernemen niet al teveel. De meiden hebben deze hele maand al vakantie, dus ook ik maak ook niet veel spannends mee. We hangen in en om het huis, doen gezellige dingen met de buurkinderen en hun moeders en genieten van het hebben van geen dagelijks ritme.
Afgelopen week was oma B. een paar dagen bij ons, dat was natuurlijk heel leuk! Ze was er ook tijdens Fabienne's verjaardag op 23 juli en dat maakte de dag voor haar extra feestelijk.



Verder wandel ik met de honden als het net dag en dauw is en soms levert dat een fraai plaatje op. De afgelopen week is het wat wisselvallig weer geweest met af en toe donkere wolken en zelfs regen, maar toch overwegend warm en mooi.







Voor Jeroen is de vakantie vandaag begonnen, dus er zit nu een gat in de lucht hier. En ik hoop de komende weken ook een stel in de plafonds, zodat we eindelijk echte lampen krijgen, in plaats van peertjes!

Feestelijkheden

Olivia is weer helemaal opgeknapt na een zorgelijke periode van hoge koorts die werd veroorzaakt door een nog steeds onduidelijke infectie. Wij zijn zeer opgelucht en blij en Olivia kan weer lekker spelen! Hoera!


Fabienne is binnenkort jarig en viert morgen haar verjaardagsfeestje, samen met een jarig vriendinnetje van de compound en we houden een zwemfeest! Alle expatkinderen van onze compound en hun ouders zijn uitgenodigd. Vanmiddag hebben we cake-jes gebakken met de kinderen, dus het feest kan beginnen! Hoeraaaaaaa!

Komen jullie ook???:-)

'Koele' ochtend

Het is hier nu erg warm, daarom ga ik met de honden heel vroeg naar het bos. Dan voelt het nog een beetje 'koel' aan (23 graden). In het weekend is het zowiezo verstandig om vroeg te gaan, want de Turken gaan massaal naar de zee. Maar hoe vroeg moet je gaan?? Vanmorgen om half 7 kwamen de eerste auto's het bos al inrijden naar het strand...

The temperature is very high now, so I go to the forest with the dogs very early in the morning. Then it's a bit 'cooler' (23 degrees). In weekends I have to go early anyway, because the Turkish people are all going to the sea. But how early do I have to go then, when there are already cars entering the forest to go to the beach at half past 6...

Update Olivia

Met Olivia gaat het gelukkig weer beter. Wat ze precies had weten we niet (dat is niet uit de testen gekomen), maar de koorts is weg. Ze is nog wel snel moe en ziet erg bleek, dus we doen het nog kalm aan. Vandaag is de laatste dag van de antibioticakuur en we hopen dat de koorts weg blijft en ze weer snel helemaal de oude zal zijn!

Amerikan Hastanesi

Olivia heeft even in het ziekenhuis (American Hospital) gelegen. Ze heeft namelijk al een poosje hoge koorts met hoofdpijn en dat wil maar niet overgaan, zonder medicijnen. Ook enkele waarden in haar bloed zijn niet helemaal goed. De doktoren weten nog niet wat ze heeft, zelfs niet na allerlei tests. Olivia is wel thuis nu, maar ze heeft een 'ventieltje' in haar arm zodat het infuus er zo weer aan kan of er zonder opnieuw te prikken weer bloed af kan worden genomen. Morgen moeten we weer terug naar het ziekenhuis.
Dat mooie t-shirt wat Olivia voor zich houdt, heeft Fabienne gemaakt als verrassing voor Olivia. Geweldig, he?

Picasaweb!

Nieuwe foto's op Picasaweb! Klik rechts op Foto Album!

News pictures on Picasaweb! Click on Foto Album on the right!

Kekke Kiekjes

Vee

Wat ik echt geweldig vind, is dat er hier kuddes koeien, schapen en paarden gewoon loslopen. De schapen worden gehoed door herders met honden, maar de meeste paarden en koeien lopen alleen rond, samen met hun veulens en kalfjes. Rondom onze compound staan elke dag wel koeien en/of paarden. Ze grazen waar het maar kan, ook op grasstroken tussen 2 wegen, en steken over zonder rekening te houden met verkeer. Het verkeer moet rekening houden met het vee. Op de bergweg van en naar school zitten veel bochten en soms steken ze ineens de weg over, terwijl ze net na een bocht uit de schaduw komen. Nu heb ik me enigszins aangepast aan de Turkse rijstijl, maar hard rijden doe ik nog steeds niet. En dat is dus maar goed ook, met dat overstekend 'wild'!!


What I really like is that herds of cows, sheep and horses are walking free around here. The sheep are watched by a shepherd with dogs, but most horses and cows walk around unguarded, together with their foals/yearlings and calves. Near our compound there are cows and horses every day. They graze wherever they can, even between 2 roads, and never mind the traffic. The traffic needs to pay attention to the stock. On the mountain road to and from the school are many curves and sometimes they cross the road, coming out of the shade just after a curve. I have been adjusting to the Turkish way to drive, but I never drive very fast. Thankfully!!

Gas/Water/Licht

Als de stroom ergens in Nederland uitvalt, is dat meteen landelijk nieuws. Hier gebeurt dit echter vaker per week. Soms zit je een uur zonder, soms maar enkele minuten en soms komt dit wel 10x op een dag voor. Op zulke dagen kijk je beter geen tv of heb je je computer aanstaan! Als ik kijk naar de elektriciteitspalen rondom onze compound verbaast het me ook niet echt...
Ook hebben we soms geen water. Dat kan enkele minuten tot een uur duren. Laatst werden we wakker en hadden we geen elektriciteit EN geen water. (Gelukkig zorgt de biologische klok voor op tijd wakker worden!) Ook grappig om mee te maken. En onze internetverbinding is ook niet erg stabiel. Soms hebben we enkele uren of enkele dagen geen internet. Nah...luxeprobleempje...


If the electricity goes off somewhere in Holland, it's a national news item. Here the electricity goes off almost every day for a few minutes up to an hour. Sometimes this happens 10 times a day. On those days you don't want to have your tv or computer turned on! When I look at the electricity poles I'm not surprised... Also we can't get any tap water from time to time. That lasts a few minutes up to an hour. The other day we woke up and there was no electricity NOR water. (Luckaly our biological clock makes us wake up on time!) Funny to experience. And our internet connection also isn't very stable, sometimes we are without internet for hours or days. Oh well...just a luxury problem...