Moooooh...!

Fabienne: Kijk, daar staan koeien in de wei!
(Look, some cows!)

Olivia: Nee, dat zijn geen koeien, ze hebben hoorns. Dat zijn stieren, die zijn getrouwd met koeien.
(No, that aren't cows, they have horns. Those are bulls, they are married to the cows.)

Warm welkom

Jeroen was gisteren en is vandaag in ons nieuwe huis, want de verhuizers brengen onze huisraad.(Yes, alles is op tijd gelukt!) Er kwamen al meteen een stel buren nieuwsgierig kennismaken en Olivia heeft haar eerste uitnodiging voor een kinderfeestje al te pakken. Jeroen kreeg voor haar een uitnodiging van een buurjongetje, een kaartje vol met hartjes:-) En ze kennen haar nog niet eens! Als dat geen warm welkom is?!
Vanmorgen zag ik nog wel een emailtje langskomen tussen Jeroen en onze relocation-agent. Iets met de verwarming en het water...alleen warm water in de keuken en geen koud, niet voldoende waterdruk voor de cv, water op de vloer in de kelder, een losstaande radiator en een loszittende toiletpot...IEKS...

Jeroen was yesterday and is today in our new home, because the movers are delivering our household. (Yes, everything arrived on time!) Immediately a couple of neighbours came over to meet Jeroen and Olivia already received an invitation for a birthdayparty. A little boy from the neighbours gave Jeroen a invitationcard with hearts on it:-) They don't even know her yet! Isn't that a warm welcome?!
This morning I saw an email between Jeroen and our relocation-agent. Something with the water...only warm water in the kitchen and no cold water, not enough waterpressure for the central heating, water on the floor in the basement, a loose radiator and a loose toilet...EEKS...

Mond vol tanden...

"En wat ga JIJ daar dan doen?" Dat is de vraag die bijna iedereen me stelt, nadat ik eerst de andere algemene vragen over ons Istanbul-avontuur heb beantwoord. Ik sta dan altijd een beetje met mijn mond vol tanden. Tsja, hoe vertel je in Nederland dat je geen baan buitenshuis hebt, maar altijd wel erg druk bent? Wat doe je dan allemaal als je niet ook werkt? Veel kopjes koffie drinken? (Klopt ook wel, maar vaak staand of rondlopend, druk bezig met iets.) Of al 's morgens met de buurvrouw aan de sherry zitten? Schoorvoetend zeg ik dat ik me vooral bezig houd met de kinderen en de huisdieren en je hoort de mensen bijna denken... Eigenlijk ben ik er erg trots op en voel ik me erg bevoorrecht dat ik mijn dagen zelf kan indelen, dat ik tijd heb voor de kinderen, dat ik uren met mijn honden naar het bos kan, dat ik huis en tuin onderhoud en dan ook nog tijd heb om hobby's te hebben! Dus wat ik daar in Istanbul ga doen? Ook lekker niets natuurlijk, net als nu!

"And what are YOU going to do there?" That's the question many people ask me, right after I've answered the other questions about our Istanbul-adventure. I'm always a bit insecure and I don't know what to say when people ask me this. Well, how do I tell the Dutch that I don't have a job, but have lots of things to do anyway? What is it what you do, when you don't work? Drinking lots of coffee? (True, but mostly standing or walking around doing stuff.) Or drinking sherry's with my neighbour in the morning? Hesitantly I tell them that I'm busy with the kids and the pets and I can almost hear the people think... Actually I'm very proud and feeling very lucky that I can plan my days, spend time with my children, go for hikes with the dogs for hours, take care of house and garden and that I also have time for hobbies! So, what am I going to do in Istanbul? Also nothing of course, just like I do now!

...and black polishable shoes...

Omdat Fabienne en Olivia naar de British International School zullen gaan, hebben we laatst alvast hun uniformen gekocht. Ze zijn helemaal in hun nopjes met hun jurkjes en rokjes!:-) Lastig is wel dat er zwarte, poetsbare, lederen schoenen onder moeten! Zie die maar eens te krijgen nu er allemaal zilveren en zoetgekleurde schoenen in de winkels staan voor aankomende zomer! Gelukkig is het voor Fabienne al gelukt, maar dat is alleen omdat ik voor haar een kleine damesmaat kon aanschaffen. Voor Olivia is er nog niets te vinden en er moet natuurlijk wel een voetbed inzitten. Dan moet het maar in Istanbul gaan lukken, tenslotte is daar een school vol kinderen met zwarte, poetsbare, lederen schoenen! Because Fabienne and Olivia will be students at the British International School, we bought their uniforms the last time we visited Istanbul. They are very happy with their dresses and skirts!:-) The difficulty is that they have to wear black, polishable, leather shoes! All the shoes I see are silver and sweetcoloured for the upcoming summer! We were lucky to find some shoes for Fabienne, because she can wear small sized women's shoes. But I haven't found shoes for Olivia yet and the shoes need to be healthy for her feet. We're going to try finding them in Istanbul, there's a school full of children with black, polishable, leather shoes!

Huisdier mee naar Turkije...een martelgang!

Het komt nu wel heel erg dichtbij! Nog maar 2 weken in Nederland en dan gaan we. We hebben ondertussen een huis gevonden (hiep hoi!) en we zijn bezig met de laatste -meest administratieve- afhandelingen. Nu terugkijkend heb ik het meeste werk en de meeste zorgen gehad over de huisdieren. Voor de kinderen was alles al snel geregeld; een huis zoeken duurde lang, maar zou goed komen; voor de verhuizing was het even aanpoten, maar verder een eitje...maar voor het meenemen van 2 katten en 3 honden heb ik vreselijk in de zenuwen gezeten!
Voor Turkije gelden geen abnormale, maar redelijk strenge regels. Het lastigste was, dat ik op internet geen duidelijkheid kon vinden over wat er wel en niet mag en hoe het moest. Overal vond ik wel een klein beetje informatie, maar nooit dezelfde. Ook de dierenarts weet zoiets niet helemaal. Ik heb verscheidene instanties gemaild, maar kreeg bijna nooit antwoord. Er zit ook nogal wat (emotioneel) verschil tussen 1 dier per volwassene mogen meenemen en 1 kat, 1 hond en/of (jaja! zelfs hierover zijn de meningen verdeeld!) 10 vissen!! De verhuizer blaatte eerst ook maar wat en dan uiteraard niet waar ik blij van werd. Ik zag mezelf al op het vliegveld in Istanbul staan en dat een strenge en gewapende douanier in Turks-Engels bast: "Kiest u er maar 2 uit, mevrouwtje!" Ik had al wel begrepen, dat 1 hond of kat meenemen geen enkele moeite kostte, maar wij hebben het net even anders:-).
Enfin, we zijn OP TIJD (heeeeel belangrijk) begonnen met de rabiesinentingen. Dat moet echt op tijd, want het bloed moet getest worden (titerbepaling) of de waarde voldoende is. En dat lukt niet altijd in 1 keer, zo ook bij ons. Een van de katten moest opnieuw gevaccineerd en het bloed getest. Tussen de vaccinatie en het testen van het bloed moeten ongeveer 4 weken zitten en de uitslag van de bloedtest laat zo'n 2 weken op zich wachten. Op tijd beginnen dus, zei ik al!:-)
Gelukkig hoefden de dieren niet in quarantaine.
Ongeveer 30 tot 15 dagen voor vertrek moet je een gezondheidsverklaring laten opstellen door de dierenarts. Je huisdier wordt op een paar punten nagekeken en bij welbevinden krijg je de eerste set stempels.
Dan moet je met de dierenpaspoorten naar de VWA, dat kost een vermogen als je net als ik 5 paspoorten moet laten afstempelen. Misschien kan iemand me ooit eens uitleggen waarom dat zo debiel duur moet zijn. Anyway, stempelset 2 had ik binnen.
Daarna ga je met de volledig bestempelde paspoorten en de bloedtesten naar het Turkse Consulaat om wederom een stempel te halen. Dit kost gelukkig een heel stuk minder. Stempelset 3. Als het goed is, zijn onze 5 beesten nu compleet goedgekeurd!
Als laatste is het van (ontzettend groot) belang, dat we onze 5 huisdieren zelf op het vliegveld inchecken als overbagage en dat ze niet als vracht geregistreerd worden. Als zijnde overbagage kunnen ze, verdeeld over onze tickets, met ons mee onder in het vliegtuig. Maar niet vanuit Nederland natuurlijk... De benches van onze deerhounds zijn te groot voor de kisten die vliegen tussen Nederland en Turkije (KLM en Turkish Airlines), dus we vliegen vanuit Frankfurt op Istanbul. Ik hoop dat we het nu echt allemaal goed geregeld hebben......:-)



Time flies! In 2 weeks we're leaving. We have found a house (yesss!) and we are finishing up here (mostly administration). When I look back now, I had to arrange the most and worried the most about the pets. For the girls we had it figured out quick; finding a home took some time, but would finally succeed; the removal was hard work for a couple of days, but went easy, but arranging to take our 5 pets with us to Turkey was quite a challenge!
In Turkey there are normal, but strict rules for importing pets. I couldn't find the exact information on the internet, all the information I found was incomplete and different from everything I read. I wrote emails, called authoritative sources, but nobody could tell me how many pets I could take and the way I should bring them with us. I found information which said that I could only take 1 pet per adult. Somewhere else they said: you can take 1 dog, 1 cat and/or (even this wasn't clear!) 10 fish. I nearly died of stress! I saw myself standing at the airport in Istanbul and the armed customs officer would force me to only choose 2 of the 5 pets!! The removalcompany did not have the right information at first also, but after a week of asking around, calling, searching (and crying by me) we found the solution. Taking only 1 dog is no problem, we with us it's a bit different!
We started ON TIME (very important) with the rabies-vaccinations, because the blood has to be tested after 4 weeks. De results of the tests are ready after 2 weeks. Sometimes the value of the blood isn't right after the first time and the animal has to be vaccinated again. It was the case with one of our cats. She had to be vaccinaties and tested again. That takes about 6 weeks again also! Start on time, I already said!:-)
Thankfully, quarantaine was not needed.
For the healthcertificate you have to see the veterinarian again, 15 tot 30 days before leaving. The animals are checked on some points and you get a stamp in their passes.
Then you go to the Food and Product Authority for stamps again. These stamps are pretty expensive, I really don't know why.
With the 2 different stamps you have to go to the Turkish Consulate (about 10 days before you leave) with the passes and the results of the bloodtests, where you get...surprise...stamps again! I think our pets are in order now:-)
Finally it's very important to check in the pets yourself at the airport. Make reservations for them on time and check them in as extra luggage, not as cargo! Being extra luggage we can take them with us, devided over our 4 tickets. But of course we're not flying from the Netherlands.... the benches of the deerhounds are too big for the doors of the planes that fly between Amsterdam and Istanbul (KLM and Turkish Airlines), so we're flying from Frankfurt to Istanbul.
I hope it'll be alright now....:-)

Wildlife

De nachten in Nederland zijn we aan het aftellen, maar ik geniet nog even volop van de heerlijke wandelingen op de mooie Veluwe. Naast dat ik het aangename gezelschap en de prachtige bewegingen van Cayleigh, Brigit en E'lynnhe moet gaan missen, hoop ik dat ik in Istanbul ook zo prettig zal kunnen wandelen. Aan onze nieuwe omgeving zal het niet liggen, maar in de praktijk moet het ook nog lukken. In de woeste wind van afgelopen weekend was er veel wilde interactie tussen alle deerhounds. Noor en E'lynnhe zullen binnenkort loops worden en hun gedrag is daar ook naar. De hormonen spelen op en zij zeggen elkaar flink de waarheid:-) Hieronder een paar foto's van de uitgelaten roedel:

We're counting down the nights in the Netherlands, but I'm still enjoying my lovely walks on the beautiful Veluwe. Next to missing the pleasant companionship and the wonderful movements of Cayleigh, Brigit and E'lynnhe, I hope that I can still walk my dogs in Istanbul like I do here. Our new envirement looks great, but I have to see what is really possible. In the fierce wind of this weekend there was a lot of wild interaction between the deerhounds. Noor and E'lynnhe will be in season soon and they act like it. Hormones are all over the place and they set eachother straight:-) Here are some pictures of the zestful herd: