4/23/2008

Turkish Traffik (no delight!)


Iedereen die ooit in Istanbul is geweest, weet het...het verkeer daar is een verschrikking! In Istanbul leven ongeveer net zoveel mensen als in heel Nederland, dus je kunt je misschien voorstellen hoeveel auto's daar rondrijden. Als iedereen zich dan netjes aan alle regels zou houden was het nog steeds druk doch overzichtelijk, maar wist je dat...

...je overal veel te hard moet rijden?
...je van een 2-baansweg een 4-baansweg moet maken?
...je gewoon moet gaan inhalen ook al zie je niets?
...je helemaal geen richting hoeft aan te geven?
...je geen oogcontact moet maken, want dan kruipt iedereen voor?
...je door vrachtverkeer bijna van de weg geduwd wordt en dat het je eigen schuld is?
...je rustig aan alle kanten mag inhalen, het liefst zigzaggend?
...je op het allerallerlaatste moment mag beslissen dat je toch die afslag wilt nemen?
...er overal stokoude tofas auto's rijden die niet harder kunnen dan 30 km?
...er ook hele dikke jeep-achtigen rijden die er de Turkse rijstijl op nahouden?
...je best genoeg hebt aan 2 cm tussen jouw auto en die van een ander?
...rechts he-le-maal geen voorrang heeft? (Tssss...het idee!)

En wist je dat ik gisteren naar Ikea ben geweest, helemaal alleen (misselijk van de zenuwen met brok in keel) en het was een uur rijden (hele zak dropjes opgegeten) en aan de andere kant van de Bosporus (dat was wel mooi!)??? Stel je eens voor!

Everybody who has ever been to Istanbul, knows that the traffic is terrible. In Istanbul live about 16 million people, so you can imagine the amount of cars that are on the streets. If everyone was driving by the rules, it would still be crowded but clear and mostly safe, but did you know that...

...you have to drive too fast everywhere?
...you make a 4way-road of a 2way-road?
...you just pass other cars even when you can't see anything ahead of you?
...you don't have to give direction at all?
...you better don't make eyecontact or everybody will make you wait?
...trucs try to push you from the road and that is, of course, your own fault?
...you pass on the left and right, best zigzag?
...you can take a turn/byway, deciding this on the very very last moment?
...there are still very old Tofas cars driving, but not faster than 30 km?
...there are also very big Jeep-a-likes that have got the Turkish drivers style?
...you still have enough space when there's just 2 cm between you and some other car?
...traffic coming from the right may NOT go first AT ALL? (Tssss...the idea!)

And did you know that I went to Ikea yesterday, all by myself (nauseous of nerves) and it was a one hour drive (I ate a whole bag of candy) and at the other side of the Bosphorus (that was very beautiful!)??? Imagine this!

We arrived in Istanbul!

Daar zijn we dan! Op 31 maart vertrokken we heel vroeg naar Frankfurt om van daaruit naar Istanbul te vliegen.



Het was een hele onderneming, maar 's avonds rond een uur of 10 waren we allemaal, dus ook al onze huisdieren, moe maar veilig geinstalleerd in ons nieuwe huis. Fabienne en Olivia zijn meteen de volgende ochtend gestart op hun nieuwe school, terwijl Jeroen en ik bezig zijn gegaan met het huis en allerhande praktische zaken. De poezen waren enigszins van slag, maar de honden hadden nergens zichtbaar last van. Na een paar dagen ging het ook prima met de poezen.
Ondertussen zitten we hier al ongeveer 3 weken en het gaat best goed. Het is natuurlijk erg wennen, vooral voor Fabienne en Olivia. De meiden doen het echter heel goed, Jeroen en ik zijn enorm trots op ze! Jeroen werkt hard en maakt lange dagen (mede door de files) en ik probeer van ons huis een thuis te maken.
Tot zover dit eerste bericht vanuit Istanbul!


Here we are! On March 31 we left very early for Frankfurt wherefrom we were flying to Istanbul. It was quite a spectacle, but in the evening around 10 we were all, including the 5 pets, safely home. The next morning Fabienne and Olivia started at their new school right away, while Jeroen and I worked on the house and other practical things. The cats were a bit upset, but the dogs showed no stress or whatever. After a few days the cats were doing just fine too.
We are here for 3 weeks now and we're doing quite well. Of course we still have to adjust, especially Fabienne and Olivia. They are doing a great job though, so Jeroen and I are very proud of them! Jeroen is working hard an making long days (also because of the traffic jams) and I'm trying to make a home of our house.
This is the news from Istanbul so far!