Nah, niet echt hoor. Vandaag is het minder mooi weer, maar verder is het nog steeds heerlijk zomerweer. Echter... na veel vrije tijd en onthaasting, na eindeloos spelen, lezen, computeren, knutselen, zwemmen en uitslapen is er dan weer een einde gekomen aan de lange zomervakantie.
Sinds deze week zijn Fabiënne en Olivia weer naar school. Gisteren was de eerste dag en ze vonden het allebei gelukkig erg leuk. Ze hadden zin om te gaan en de dag is hen goed bevallen.
Fabiënne had 's middags al haar huiswerk meteen gemaakt, ook wat pas later deze week af moest zijn. Hopelijk wordt dit de tendens!
Olivia was natuurlijk helemaal vergeten dat er een leesboekje in haar tas zat, waar ze aan had moeten beginnen. En dat typeert precies onze meiden:-)
Jeroen en ik genieten nog even een weekje samen thuis. Volgende week zit Jeroen in Parijs voor een module van een MBA opleiding en daarna mag ook hij weer aan het werk.
Afgelopen zondag hebben we de vakantie van de meiden afgesloten met een dagje strand met buren en hun kinderen en daarna een bezoek aan ons favoriete dorpsrestaurant Köz. Het was een erg gezellige dag.
Vorige week hebben we één van de Prinseneilanden in de Marmarazee bezocht. Vooral de bootreis was leuk. Het grootste eiland, Büyükada, was mooi, maar het is veel meer bewoond (prachtige huizen!) en nog veel touristischer dan ik had verwacht. We hebben een rondrit met paard en wagen gemaakt. Dat is een hele industrie daar! Honderden rijtuigjes staan (in een vreselijke strontlucht) te wachten tot ze worden omgeroepen, wanneer het hen beurt is om mensen te vervoeren. Voor elk rijtuigje staan 2 kleine paardjes die stukken autoband onder hun hoeven getimmerd hebben gekregen tegen de geluidsoverlast. Onderweg kwamen we langs de stallen waar de paarden ondergebracht waren. Aan de andere kant van het weggetje zagen we waar de chauffeurs van de rijtuigjes ondergebracht waren... Ik weet nog steeds niet of je nou beter paard of menner kunt zijn. Ik voelde me zelfs een beetje schuldig om daar als prototype tourist op zo'n wagentje te zitten. En wij zaten nog maar met z'n 4-en in zo'n wagentje, maar er gingen ook gerust gezelschappen met 7 personen in. Onderweg een verplichte stop, zodat we de horeca konden spekken en de paardjes even tot rust konden komen. We hadden een leuke dag, maar wel met enigszins gemengde gevoelens. In elk geval hebben ze daar weer iets aan ons verdiend.
Turkije staat deze maand weer in het teken van de Ramadan. Extra opletten in het verkeer dus!:-) En op verschillende werkvloeren wordt er een stukje minder hard en/of geconcentreerd gewerkt. Tegen zonsondergang is het bij de supermarkten en bakkers een drukte van belang en overal in de restaurants worden Iftars (Ramadan-maaltijden) aangeboden en genuttigd. Sommige buren worden rond een uur of 4, half 5 's morgens vroeg wakker van de trommelaars die de moslims wakker moeten maken: etenstijd! Gelukkig slaap ik best diep.
Omdat de Ramadan dit jaar precies na de zomervakantie valt, zijn de Turkse scholen nog een extra maand dicht. Drie maanden vrij dus! Best een probleem voor alle werkende Turken met kinderen. Gelukkig konden Fabiënne en Olivia weer naar school nu, want ook al was de vakantie heerlijk, het werd ook gewoon weer tijd voor een andere uitdaging!
In het Foto Album staan weer nieuwe foto's van de afgelopen maanden.
