Vanmiddag zijn Fabienne, Olivia en ik voor het eerst hier naar de kapper geweest, naar de coiffeur, de kuaför dus. Sommige Turkse woorden lijken op Franse woorden. Toilet = tuvalet, om nog maar een (zeer handig) voorbeeld te geven. Maar goed, de kuaför dus. Zoals in veel Turkse winkels, komen er direct meerdere mensen op je af als je de salon binnenkomt. Service staat voorop! Wij Nederlanders krijgen het vaak benauwd van al die hulp en hebben het idee dat we nauwlettend in de gaten gehouden worden. Nu is dat ook wel zo, maar meer om je meteen van dienst te kunnen zijn als je iets wilt, zoekt of teveel in je handen hebt. Ze dragen het voor je, ze lopen met je mee (ook al is het nog zo ver) en als zij je niet kunnen helpen, brengen ze je naar iemand die je wel kan helpen. Dat gebeurt niet zo vaak in Nederland. Gelukkig sprak 1 van de kappers Engels, hoe geef je anders aan wat je precies wilt? En dan moet je maar afwachten hoe je thuiskomt. Maar zo ging het dus prima. We werden uitgebreid geknipt (mijn haar is nog nooit zo goed bekeken en zo precies geknipt, geloof ik) en Fab en ik werden ook geföhnd. Tijdens het knippen stonden er meerdere jongens om de kapper heen. Al het materiaal werd gedienstig door deze jongens voor de kapper neergelegd, ze worden er op uitgestuurd om je van iets te drinken te voorzien, ze kijken de kunst af en moeten de haren opvegen. Heel apart was het dat een van de jongens de föhn bediende, terwijl de kapper het haar in de juiste richting duwde. Ik kon ook wel een manicure krijgen tijdens het knippen, maar dat heb ik maar laten zitten. Misschien de volgende keer:-)
