Met grote blijdschap geven wij kennis van...

.....de komst van poezenbeesten Lyra en Lola!
"Huh, twee?? Hoezo twee?", denken de volgers van dit blog. Ik vrees dat je mij gewoon nooit om een boodschap moet sturen. Zonder boodschappenlijstje kom ik altijd met meer thuis dan de bedoeling was!
Zaterdagmiddag gingen Fabiënne en ik de lange reis maken richting Kadiköy, aan de Aziatische zijde. Daar zit een dierenkliniek die een zwangere poes had opgevangen die op 16 februari aldaar 4 kittens ter wereld bracht: 2 katertjes en 2 poesjes. De katertjes hadden al een huis gevonden en van de poesjes mochten wij er eentje uitzoeken. Maar hoe konden we nou 1 zo'n klein mormeltje alleen achterlaten?? En: hoe konden we nou maar 1 poesje eenzaam en alleen meenemen? Na kort, onwillig overleg met het thuisfront, mochten we ze allebei meenemen. De dierenarts blij, Fabiënne en ik blij en nu zijn natuurlijk Olivia, zelfs Jeroen en de poesjes ook blij. De poesjes niet meteen natuurlijk, maar ik moet zeggen....het is de 2e dag en het gaat voortreffelijk. Ze spelen, eten, drinken en gaan op de bak. Ze komen naar ons toe, willen geknuffeld worden, spinnen en doen erg lollig met elkaar.
Omdat ze in de kliniek 's nachts met het hele gezin in een kooi zaten, heb ik de grote hondenbench voor ze ingericht. Voor de poesjes erg veilig en rustig en voor ons een stressloze uitkomst wanneer we niet op ze kunnen letten en 's nachts. Ze zijn tenslotte nog maar 7 weken oud en we hebben nog meer beesten rondlopen die nog erg moeten wennen aan de nieuwe gezinsleden.
Fabiënne en Olivia mochten de (ook door ons geaccepteerde) namen bedenken en ze heten dus Lyra (Laira) en Lola.
Meer foto's in het Foto Album!


Lyra:


Lola:


Lola/Lyra:


We're very happy to announce.... the arrival of Lyra and Lola! I know...we were supposed to get only one kitten, but there were 2 boys and 2 girls. The boys already found a new home and we were about to take 1 of the girls home. Of course that was too hard for me and Fabiënne, who came with me to the veterinarian on the Asian side where the cats were born. How could we take only one and leave the other one behind? We made a quick call to Jeroen who unwillingly gave his approval and we took both girls home. It made everybody happy, even Jeroen now. The kittens are doing fine: playing, eating, drinking, using the cat toilet. They come to us, want to be hugged, they purr and are very funny together.
At the clinic they were in a cage at night, so here they are in the bench during the night and when we can't keep an eye on them. Safe for the cats and stress free for us. The cats are only 7 weeks old and we have 4 other hairy friends that need to get comfortable with the new family members.
Fabiënne and Olivia chose the (by us accepted) names and so they are called Lyra and Lola.
More photo's in the 'Foto Album'!

Fabiënne's Cross Country

Ze had niet zo'n zin vanmorgen en aangekomen in het bos wilde ze het liefst naar huis, maar onze kanjer Fabiënne heeft zich helemaal uit de naad gelopen en was de nr. 10 van alle 40 meisjes die meeliepen! Zij en wij zijn apetrots!!
Fabi was te moe om te lachen, maar wilde wel graag op de foto met het bewijs:


In het Foto Album staan meer foto's van de race en een paar van het bos waar we liepen.

Fabiënne did not feel like running this morning and would rather have gone home, but during the race she ran like the wind and reached the finish as number 10 of 40 participating girls. She and we are so proud!
Fabi was too tired to smile, but she wanted her photograph taken with the proof.

More photo's of the race and the forest in the Foto Album.

Olivia's optreden

Olivia had vandaag het lente concert op school. Bekijk hier het filmpje!
Olivia's Spring concert was today. See the clip here!



Extra foto's/photo's in 'Foto Album'!

Primitieve hond

Laat ik nou altijd gedacht hebben, dat alleen Pluto, Rakker en Vagebond botjes in de tuin begraven?! Maar nee hoor, eergisteren zag ik Meagan een bot begraven in de tuin. Heel precies groef ze een gaatje, legde het botje erin en maakte het gat dicht met haar neus. Een prachtig gezicht!!
Als ze iets niet mag, kan ik ook beter vervaarlijk grommen dan 'nee' zeggen. Veel effectiever. Daar waar Noor netjes afwacht of me zachtjes aanstoot met haar neus om me iets duidelijk te maken, geeft Meagan een harde blaf. En dan moet ik nog opschieten ook!


Noor loopt langs en probeert voorzichtig of ze misschien ergens stiekem aan kan ruiken, Meagan heeft haar lange neus er al inzitten. Maakt niet uit welke situatie. En terwijl je nee zegt, kijkt ze je aan en laat ze haar lange tong al het lekkers proeven. Net een miereneter. Als ze er niet bij kan, proeft ze gewoon de lekkere lucht met haar tong! Ik moet van binnen erg vaak om haar lachen:-)
Op zeer korte termijn krijgen we trouwens een nieuw harig monstertje! Een nieuw poesje van ruim 6 weken oud. Ik kreeg van de dierenkliniek, waar ze nu nog met haar moeder en broertjes en zusje zit, een foto die ik hieronder plaats. Is het geen schatje?



I always thought that only Pluto, Scamp and Tramp buried bones, but I saw Meagan do it in our garden the other day! Very precisely she dug a hole, put in the bone and covered it using only her nose! One primitive dog!
I also better growl at her instead of saying 'no' when she's not allowed to do something, works much better. Noor politely waits or gently touches me with her nose when she wants something, but Meagan just barks loudly. And I'd better hurry then too!!
Noor will try very careful if she can steal some food, but Meagan just starts doing it. No matter what, where, how or who. She wraps her tongue around our food and looks at us, while we say no to her. She's like an anteater! If she can't reach the food, she'll just taste the air with her tongue! Inside I have lots of fun of course:-)
Very soon a new hairy little monster will join us! A new kitten of 6 weeks old! The vet's clinic, where she still lives with her mother and siblings, sent me a photo of her. Isn't she adorable?