ISTANBUL vs AMSTERDAM

Dit weekend zijn Fabiënne, Olivia en ik een paar dagen in Nederland om een bezoekje te brengen aan de opa's, oma, familie, vrienden en natuurlijk de Nederlandse supermarkt. Vandaag ben ik naar mijn grote zus geweest.
We hebben samen een fietstochtje naar en door Amsterdam gemaakt. Nu heb ik al anderhalf jaar niet op een fiets gezeten, dus ik was er wat huiverig voor. Gelukkig kon ik het nog, fietsen verleer je inderdaad nooit.
Mijn zus woont in de duinen, dus het was meteen heuvel op, heuvel af. We legden ook een stukje af met de boot. Ik verwachtte een gezellig open bootje (a la tochtje Bosporus), maar het bleek gewoon een stadsbus op het water te zijn. Het ging ook heel hard! Erg grappig!
Rijden door Istanbul of fietsen door Amsterdam, het maakt eigenlijk weinig verschil.
In Amsterdam was het vandaag autoloze zondag, maar van een rustig ritje was geen sprake. Het verkeer was bijna nog drukker, chaotischer en gevaarlijker dan in Istanbul! Zowel de voetgangers als de fietsers hielden zich aan geen enkele verkeersregel, staken dwars over, keken niet goed uit en je was hun en jouw leven bijna niet zeker. Als een volleerd Stambouli zigzagde mijn zus in een rap tempo overal tussendoor en ik volgde, allerlei andere weggebruikers ontwijkend.
In Istanbul zitten er veel gaten in de wegen, maar in Amsterdam zijn het allemaal hobbels en bobbels. Wanneer je toch al zadelpijn krijgt van het tekort aan fietsuren is dat natuurlijk niet bevorderlijk, maar mij hoor je niet klagen! Ik heb een hele fijne dag gehad! (Hoe is het met je knieën, El?)

This weekend Fabiënne, Olivia and I are in the Netherlands, to visit our (grand-)parents, family, friends and of course the Dutch supermarket. Today I spent the day with my big sister. We went biking to and through Amsterdam. Considering I haven't been on a bike for one and a half years now, got me worried a bit, but it is true what they say: you never forget how to ride a bike.
My sister lives in the dunes, so it immediately went up and down. We also took a ferry. Not quite like a trip on the Bosphorus! This was like a bus on the water and it went very fast! Funny!
Driving through Istanbul or biking through Amsterdam, there's not a big difference. Today the center of Amsterdam was free of cars, but it was not a very quiet ride! Traffic was almost as crowded, chaotic and dangerous as in Istanbul! Both bikers as pedestrians did not follow any rule, crossed streets as they liked, did not pay attention to anything and I was afraid for my and their lifes. Like a native Stambouli, my sister zigzagged through the streets of Amsterdam and I followed, trying to avoid everyone.
In Istanbul the roads are full of holes, but in Amsterdam the streets are very bumpy. When you are getting a sour bottom due to not enough biking hours, bumpy streets are not very helpful. But I will not complain! I had a great day! (How are the knees, sis?)


(foto gevonden via google afbeeldingen)

Flood

Veel mensen vragen me bezorgd of wij ook aan het wegspoelen zijn. Gelukkig niet! Wat een verschrikking was dat enkele dagen geleden. Vandaag is het 33e slachtoffer gevonden en worden er nog 3 mensen vermist.
De afgelopen dagen is het ontzettend meegevallen met het weer, ondanks vele waarschuwingen. Ik kon dan ook heerlijk met de honden naar het strand!

Many people ask me about the flood in Istanbul. We're safe! Of course it's horrible that they found the 33th casualty today and still 3 people are missing.
The past days the weather was okay in our area. I have been to the beach with the dogs for the first time again!



Wel was er die dreigende lucht steeds.

But still there were those threatening clouds.


Gisteren moesten we onverwacht de kinderen halverwege de dag van school halen, omdat het ministerie dat bevolen had. Er werd wederom zwaar weer verwacht. Dat is niet in onze omgeving gebeurd, maar vandaag hebben we wel weer een hele hoop water te verstouwen gehad. De meisjes en ik zaten in de auto naar huis en moesten door rivieren van water en modder ploegen.

Yesterday all the children were sent home earlier, due to bad weather warning but nothing happened. Today we did have some heavy rain when we were on our way home.



Thuis zagen we dat het hoger gelegen deel van de tuin onder water stond. Eindelijk dan toch dat zwembad in de tuin! :-)

Once at home we saw that we actually do have a swimming pool in one part of our garden now! :-)

Het is weer voorbij, die mooie zomer........

Nah, niet echt hoor. Vandaag is het minder mooi weer, maar verder is het nog steeds heerlijk zomerweer. Echter... na veel vrije tijd en onthaasting, na eindeloos spelen, lezen, computeren, knutselen, zwemmen en uitslapen is er dan weer een einde gekomen aan de lange zomervakantie.

Sinds deze week zijn Fabiënne en Olivia weer naar school. Gisteren was de eerste dag en ze vonden het allebei gelukkig erg leuk. Ze hadden zin om te gaan en de dag is hen goed bevallen.
Fabiënne had 's middags al haar huiswerk meteen gemaakt, ook wat pas later deze week af moest zijn. Hopelijk wordt dit de tendens!
Olivia was natuurlijk helemaal vergeten dat er een leesboekje in haar tas zat, waar ze aan had moeten beginnen. En dat typeert precies onze meiden:-)
Jeroen en ik genieten nog even een weekje samen thuis. Volgende week zit Jeroen in Parijs voor een module van een MBA opleiding en daarna mag ook hij weer aan het werk.

Afgelopen zondag hebben we de vakantie van de meiden afgesloten met een dagje strand met buren en hun kinderen en daarna een bezoek aan ons favoriete dorpsrestaurant Köz. Het was een erg gezellige dag.

Vorige week hebben we één van de Prinseneilanden in de Marmarazee bezocht. Vooral de bootreis was leuk. Het grootste eiland, Büyükada, was mooi, maar het is veel meer bewoond (prachtige huizen!) en nog veel touristischer dan ik had verwacht. We hebben een rondrit met paard en wagen gemaakt. Dat is een hele industrie daar! Honderden rijtuigjes staan (in een vreselijke strontlucht) te wachten tot ze worden omgeroepen, wanneer het hen beurt is om mensen te vervoeren. Voor elk rijtuigje staan 2 kleine paardjes die stukken autoband onder hun hoeven getimmerd hebben gekregen tegen de geluidsoverlast. Onderweg kwamen we langs de stallen waar de paarden ondergebracht waren. Aan de andere kant van het weggetje zagen we waar de chauffeurs van de rijtuigjes ondergebracht waren... Ik weet nog steeds niet of je nou beter paard of menner kunt zijn. Ik voelde me zelfs een beetje schuldig om daar als prototype tourist op zo'n wagentje te zitten. En wij zaten nog maar met z'n 4-en in zo'n wagentje, maar er gingen ook gerust gezelschappen met 7 personen in. Onderweg een verplichte stop, zodat we de horeca konden spekken en de paardjes even tot rust konden komen. We hadden een leuke dag, maar wel met enigszins gemengde gevoelens. In elk geval hebben ze daar weer iets aan ons verdiend.

Turkije staat deze maand weer in het teken van de Ramadan. Extra opletten in het verkeer dus!:-) En op verschillende werkvloeren wordt er een stukje minder hard en/of geconcentreerd gewerkt. Tegen zonsondergang is het bij de supermarkten en bakkers een drukte van belang en overal in de restaurants worden Iftars (Ramadan-maaltijden) aangeboden en genuttigd. Sommige buren worden rond een uur of 4, half 5 's morgens vroeg wakker van de trommelaars die de moslims wakker moeten maken: etenstijd! Gelukkig slaap ik best diep.
Omdat de Ramadan dit jaar precies na de zomervakantie valt, zijn de Turkse scholen nog een extra maand dicht. Drie maanden vrij dus! Best een probleem voor alle werkende Turken met kinderen. Gelukkig konden Fabiënne en Olivia weer naar school nu, want ook al was de vakantie heerlijk, het werd ook gewoon weer tijd voor een andere uitdaging!

In het Foto Album staan weer nieuwe foto's van de afgelopen maanden.