Uitgesteld verjaardagsfeestje

Olivia was al jarig in oktober, maar toen we haar feestje wilden gaan organiseren bleek het herfstvakantie te zullen zijn. Daarna had iedereen luizen, gooide de Mexicaanse griep iets later roet in het eten, toen was het kerst, daarna Oud en Nieuw en tsja... toen was het ineens januari 2010. Omdat Olivia's grote vriendin Tara bijna jarig is, besloten we hun verjaardagen samen te vieren en dat was een groot succes!
We begonnen bij Tara thuis met taart en drinken. Toen dat op was, zijn we met drie auto's richting Bayrampaşa gereden, waar in een grote shopping mall een zee-aquarium (waar we laatst geweest zijn) en een schaatsbaantje zijn. De meiden vonden het geweldig! We sloten af met een HappyMeal van het ons allen welbekende fastfood restaurant.
Omdat er geen tafels meer vrij waren, besloten we te gaan picknicken, midden in de drukke shopping mall. Wij waren daar voor de attracties, maar toen bleken we zelf een attractie te zijn! Zo op de grond zittend, met meisjes met blonde en rode haren, hadden we veel bekijks. Mensen stonden stil om naar ons te kijken en te lachen, de haren werden aangeraakt en ze maakten zelfs foto's van ons! De meisjes trokken zich er weinig van aan en we hadden een superleuke middag!
Foto's van het feest staan natuurlijk in het foto-album.

ECHT SNEEUW!

De weermannen hadden het helemaal goed! Zaterdag hadden we een sneeuwstorm. De wind loeide om het huis en waaide samen met de sneeuw door de kieren bij deuren en ramen naar binnen. Het huis is mooi en groot, maar wel op z'n Turks gebouwd...:-)
De vlucht van onze bezoekende vrienden was vertraagd, dus we konden bijna de hele dag op de ergste plekken tochtstrip aanbrengen en ons zorgen maken over het ophalen van het vliegveld.
Doordat de Nederlandse zaterdagochtendschool van de meiden niet doorging, ging onze blik niet verder dan de compound en dat zag er best besneeuwd en glad uit. Toen Jeroen op pad ging, moesten de sneeuwkettingen er dan ook op, want hij kwam de oprit niet af. Na enkele minuten belde hij echter grinnikend op dat hij ze er alweer af kon halen toen hij de compound afreed. Onderweg is het enorm meegevallen, omdat de meeste wegen schoon waren. Laat in de avond kwam Jeroen veilig thuis met ons bezoek.
Gisterochtend zijn we, met sneeuwkettingen en al, ergens gaan brunchen. We waren lange tijd de enige gasten in het restaurant wat normaal vol zit. Idioterie natuurlijk van ons, maar het eten maakte alles goed!
Het sneeuwt nog steeds en met een akelige wind is het erg koud. De meiden zijn ook vrij van hun normale school en hebben heerlijk buiten gespeeld totdat Olivia het te koud kreeg. Jeroen is wel naar zijn werk gegaan en ons bezoek is met auto, metro en tram Istanbul onveilig aan het maken. De meiden en ik zitten aan huis gekluisterd. Geen four-wheel drive, geen winterbanden en geen sneeuwkettingen. Die heeft Jeroen, want zaterdag had hij de zijne kapot gereden op dat kleine stukje... Dus ook geen mooie sneeuwfoto's, alleen een beeld vanuit huis.

Regen, sneeuw, regen!, sneeuw???

Zoals gezegd, vragen om ander weer dan regen leverde een beetje sneeuw op. Bovenop de heuvel lag er zelfs een aangenaam pakje wat voornamelijk de bomen erg mooi maakte.





Ze voorspellen nu al dagen veel meer sneeuw, maar de sneeuw die er lag is verdwenen en vooralsnog regent het alleen maar. De wind giert om het huis en de regen slaat tegen de ramen. Voor morgen is er een sneeuwstorm voorspeld. En dat terwijl we onze vrienden uit Nederland verwachten. Hopelijk hebben de weermannen het weer helemaal mis met het weer!

Sneeuw!

Het regende en regende maar en net toen ik me afvroeg of de weergoden niets anders te bieden hadden, gaven ze ons harde wind, venijnige hagel en natte, jachtige prutsneeuw die halfslachtig blijft liggen. De sneeuw komt horizontaal voorbij de ramen. Met temperaturen rondom het vriespunt garandeerden de weergoden vele slippartijen en ongelukken. Thuiskomende vaders vertellen over idiote Turkse automobilisten en levensgevaarlijke sneeuwschuivers en strooiwagens. Boven op de berg, daar waar de school is, was het spekglad. Oudergesprekken werden gecanceld en men fluistert over het sluiten van de school, als dit weer aanhoudt. Waar het om te doen is? Zie de foto. Niets vergeleken met wat jullie in Nederland hebben gehad. Kun je nagaan als dat wel zo zou zijn!



It was raining and raining for days and just when I asked the weather gods if they had nothing else to offer, they gave us a stormy wind, nasty hail and sleet that hesitantly stays visible on the ground. The snow passes the windows horizontally. With temperatures around zero degrees, the weather gods guaranteed skidding and accidents. Dads arriving home safely tell about idiotic Turkish drivers and dangerous snowplows and salt trucks. On the hill, where the school is, the roads are slippery. Parent-teacher meetings were cancelled and they're whispering about closing the school if this weather continues. What it's all about? Look at the photo. Nothing compared to the snow Europe experienced lately. Imagine if we would!

Akvaryum

Op Oudejaarsdag hebben we een bezoekje gebracht aan een zee-aquarium wat recentelijk geopend is in Istanbul. Het was erg leuk en spannend!! Foto's hiervan zijn te vinden in het foto-album.

Onze compound in beeld!

Sinds een paar dagen heeft onze compound een eigen site op internet! Jaja, met fijne muziek (die je uit kunt zetten, maar tijdens het bladeren elke keer weer aangaat) en een heus promotie filmpje!! Nou ja, filmPJE..... het zijn foto's en het duurt maar liefst 26 minuten en je ziet steeds ongeveer het zelfde. Ook het filmpje heeft muziek en door elkaar geeft een erg apart effect....
Mocht je ons huis willen zien en je kunt het volhouden: op 6.21, 6.26, 6.41, 7.01 en 7.21 minuten zie je ons groene huis in beeld. Misschien verderop ook nog wel, maar dat kon ik zelf niet meer volhouden. Tip tijdens het kijken: geluid van je computer even helemaal uitzetten. Of juist niet natuurlijk!:-)

Kijk hier:
http://www.yesilobakonaklari.com/english/default.asp


Since a few days our compound has it's own site on the internet. Yep, with nice music and all (hard to turn off) and even a little promotional movie of our compound! Well... little... it lasts 26 minutes and they're images that keep coming back. The thing also has it's own music which goes great together with the music on the site itself...
If you're curious about our house and you don't mind watching for a while: at 6.21, 6.26, 6.41, 7.01 and 7.21 minutes you'll see our green house. Maybe also later, but I could not continue watching. Tip while watching: turn of the sound of your computer. Or not of course!:-)

Watch here:
http://www.yesilobakonaklari.com/english/default.asp